Geboorteverhaal Moos

Woensdag 16/08/‘23 rond 6u30 word ik terug wakker met lichte voorweeën die al bezig zijn sinds 1u30.

Om 10u heb ik een voetreflex afspraak bij Leentje aangezien ik 40+3 zwanger ben. Ik bel haar om te vragen wat ik nu het beste doe, thuis blijven in m’n cocon of nog langsgaan voor m’n afspraak.

Leentje zegt dat ik dat helemaal zelf mag kiezen wat het beste voelt voor mij. Ik kies ervoor om toch eventjes naar Kontich te gaan. 

Van zodra ik in de auto zit vallen de weeën stil… Leentje had me hiervoor gewaarschuwd dat dit kon gebeuren, helemaal oké dus.Het deed me deugd om met Leentje nog te praten over hoe ik me voel etc terwijl zij bezig was met mijn voeten. 

Even terug thuis, rond 13u30 krijg ik terug lichte weeën. Ik vraag aan mijn vriend en zoontje of ze een blokje rond willen gaan wandelen. Tijdens de wandeling worden de weeën iets heviger en moet ik stoppen met wandelen om ze op te vangen en even goed door te ademen.

Bij het thuiskomen neem ik meteen de zwangerschapsbal erbij en volg ik mijn gevoel qua houdingen, soms ga ik nog comfortabel even in de zetel zitten.

Rond 18u15 beginnen de weeën iets regelmatiger te komen, met zo’n 4 à 5 minuten. Ik stuur ondertussen al een berichtje naar m’n nicht dat ze stilletjes aan mag komen voor mijn zoontje op te vangen. Om 18u45 zeg ik tegen mijn vriend dat hij Leentje mag bellen.

Hij zet haar op luidspreker en ze vraagt aan mij hoe het gaat. Op dat moment ben ik tussen de weeën eigenlijk nog oké en kan ik haar zelf zeggen dat ze regelmatig komen en toch iets heviger beginnen te worden waardoor ik graag heb dat ze naar ons komt. 

Zo’n 5 à 10minuten na het telefoontje zijn de weeën heel hevig en kan ik zelfs de tijd niet meer timen omdat ik in mezelf wil keren en contact maken met ons baby’tje…

Even later komt mijn nicht aan en ontfermt zich meteen over onze oudste zoon.

Ondertussen weet ik geen blijf meer met m’n lichaam en zeg tegen mijn vriend dat hij het bevalbad mag vullen.

Ik loop wat rond in huis om m’n draai te vinden en blijf uiteindelijk in de keuken staan aan ons aanrecht, dat voelt goed, me vasthouden aan de barkruk tijdens een wee.

Rond 19u15 is Leentje er en ze komt meteen een kijkje nemen hoe het gaat, ze merkt dat het al heel wat vooruit is gegaan sinds ze mij hoorde aan de telefoon. Een paar minuutjes nadien breekt mijn water in de keuken. Een gek gevoel, een soort plof en ineens een hele plas op de vloer. Ik merk in mijn onderbroek dat er wat meconium in het vruchtwater zit en voel me wat ongerust. Leentje luistert naar het hartje en geeft aan dat het baby’tje oké is, ze stelt me gerust.

Ik heb het gevoel nog even te moeten gaan plassen dus Leentje gaat met me naar het toilet.

Van zodra er een wee komt terwijl ik op het toilet zit, merken we dat ik niet moest gaan plassen, maar dat ons baby’tje graag geboren wil worden. Ook door het diepe geluid dat ik maak merkt Leentje op dat ik niet zomaar naar het toilet moest gaan :). Ze vraagt me om van het toilet te komen zodat ze een kijkje kan nemen en ziet meteen dat het tijd is om in het bad te gaan.

Tussen een wee door stapt ze met mij naar het bevalbad, het is 18u32. Eerst ga ik achteruit leunend in bad zitten en merk meteen bij de eerste wee dat het niet juist voelt.

Van zodra de wee is gepasseerd, draai ik me om op m’n knieën en hang ik met de armen over het bad. Ook al zit ik constant met m’n ogen toe om dicht bij mezelf en de baby te blijven, weet ik dat mijn vriend vlak naast mij zit. Mijn lichaam doet al het werk, ik voel ons baby’tje zakken en naar buiten komen. Zijn hoofdje is er al snel uit, ik adem mee en hoef zelfs niet te persen. Een onbeschrijfelijk gevoel wat mijn lichaam kan zonder mee te moeten duwen. De persweeën blijven komen, ik blijf mee ademen en diepe geluiden maken zonder mee te persen, doen mijn lichaam en ons baby’tje dit helemaal samen. Ik voel dat hij geboren is, ons zoontje Moos. Het is 18u37. Leentje zegt dat ik hem uit het water mag pakken maar ik blokkeer eventjes, het voelt alsof ik niet kan bewegen en ik zeg dat zij hem mogen pakken. Ze zegt me dat ik rustig aan mag doen en hem kan pakken als het goed voelt. Ik kijk naar beneden in het water, zie hem onder water en neem hem er zelf uit. Leentje haalt de navelstreng rond zijn nekje weg en ik mag me rustig achteruit in bad zetten. 

Mijn oudste zoontje en nicht waren ondertussen ook al beneden en hebben Moos mee geboren zien worden. Ons oudste zoontje komt meteen kijken van zodra ik ga zitten en geeft me een kusje. Van zodra hij zijn broertje goed heeft gezien wil hij zich terug even gaan afzonderen met mijn nicht in de speelkamer. 

Ondertussen komt Rosanne nog binnengewandeld. Ze geven me de tijd om de placenta geboren te laten worden, deze kwam na een tijdje uit zichzelf. Van zodra de navelstreng is uitgeklopt knipt mijn vriend deze door. 

We maken de overgang naar de zetel voor wat meer comfort. Leentje en Rosanne komen me meteen helpen met de borstvoeding aangezien ze wisten dat mijn vorig borstvoedingsverhaal niet was gelukt door te weinig hulp in het ziekenhuis en ik het deze keer opnieuw wilde proberen. Dankzij hun hulp lukt het ons om Moosje aan de borst te krijgen!

Na 1,5uurtje vroegen ze om Moosje even te meten, wegen etc. Nadien werd hij bij mijn vriend huid op huid gelegd en werd ik even nagekeken. 

Nadien zitten we samen gezellig in de zetel met ons gezinnetje. Leentje en Rosanne zitten aan tafel nog wat papierwerk in orde te brengen maar komen vaak even kijken en vragen hoe we ons voelen en of we nog vragen hebben.

Rond 23u gaan ze naar huis en blijven wij nog even gezellig warm beneden in de zetel zitten met ons nieuw gezinnetje. 

Dankbaar voor de allerliefste vroedvrouwen tijdens onze zwangerschap, bevalling en kraamtijd 💗

Achteraf kan ik zeggen dat deze bevalling helend was voor mij na mijn vorige ingeleide bevalling